خدا خبرهای خوش را به آدمهای بد می رساند؟ قسمت سوم

اخلاق نامه .....................فقر

گفته اند:

- فقیران پرهیزگار امت من، زودتر از دارایان پرهیزگار امتم وارد بهشت خدا خواهند شد... زیرا گروه دوم، معطل پرسش و پاسخ خداوند درباره اموال شان می شوند- پیامبراکرم(ص)...

*

- ای محمد!...

اگر بنده ای را دوست داشته باشم، دارایش می کنم و سه چیز از دارایی هایش اینهاست:

اول، کاری می کنم به فکر غم دیگران باشد و غم دلش، بیشتر از شادی اش باشد.

دوم، گاه- گاه، بیمارش می کنم و به خاطر بیماری، کاری می کنم که بارش سبک شود و از من دور نشود.

سوم، نمی گذارم ثروت فراوانی داشته باشد تا فکر و خیالش زیاد نشود و مرا ترک نکند.

.............................

 اما اگر بنده ای را دوست نداشته باشم، او را هم رها نخواهم کرد و به او هم سه چیز خواهم داد که اگر خوب نگاه کند، به سود اوست:

اول، مدام خبرهای خوش به او می رسانم و می گذارم پی در پی سود داشته باشد تا سرش گرم باشد و مرا به یاد نیاورد.

دوم، نمی گذارم بیمار و بستری شود، تا مبادا یاد من بیفتد و مرا برای شِفایش صدا کند.

سوم، ثروتش را فراوان می کنم تا مدام مشغول شمارش و محاسبه باشد و نتواند وقتی برای عبادت بگذارد- از گفتگوی خداوند با پیامبراکرم(ص).

*

گفته اند:

- گاهی فقیر شدن آدم ها به خاطر مقامی است که خداوند به آنان داده و گاهی مجازات خداوندی است. اگر می خواهی بدانی تفاوت شان در چیست، بدان که اگر فقر، کرامت الهی باشد، فقیر را بداخلاق و کم طاقت نمی کند... پس از مدتی که همدم فقیر باشد، سبب می شود ارتباط او با خدا بیشتر شود...

... اما اگر مجازات الهی باشد، صاحبش را دچار اشتباه های پی در پی می کند، اخلاقش بد می شود و در کنار شکایت کردن از خدا، آلوده گناهش می کند- امیرمؤمنان: علی بن ابی طالب(ع).

سادات اخوی، سید محمد - مروری بر کتاب«یک عمر مسلمانی». منتشر شده از سوی انتشارات امیرکبیر/ بازآفرینی کتاب معراج السعاده