❣ عیب‌پوشی ❣

* عیب‌پوشی *

✍ پیر عارفی با فرزند جوان خود شبی از باغی می‌گذشتند.

در تاریکی شب دزدی را دیدند که قدری سیب از باغ دزدیده بود.

✍ پسر، دزد را شناخت.

گفت: پدر اگر اجازه دهی، به صاحب باغ بگوییم که دزدی در باغ تو دیدیم؟

✍ پدر گفت: ای پسرم قبل از انجام تمام امور دقت کن. دنیا بازار بزرگی است که عده‌ای می‌برند و عده‌ای می‌بازند. و باید برای بردن در هر بازاری، سود و زیان را بتوانی از هم جدا کنی و تشخیص دهی. و سود و زیان این دنیا، شناخت اعمال گناه از ثواب است.

✍ حال پسرم، ما اگر این دزد را معرفی نکنیم می‌توانیم بگوییم، عیبی پوشانده و ساترالعیبی شده‌ایم. پس می‌توانیم از خدای خود طلب ثوابی بکنیم. اگر او را معرفی کنیم، چه عمل خیر و ثوابی در این کار است؟ تو پیدا کن من مطمئن باش انجامش می‌دهم.

.